Merhabalar Küçükhol’lu lar…
Ben sizden değilim, beni arkadan ittiler, ama yinede aramızda, hısımlık bağı var, ben sizin, Sarallar tarihinde gelmiş geçmiş, en şanslı eniştenizim…
(şanslı olduğumu yazmamın nedeni, sizinde sizden olanla gurur duymanız içindir )
Madem aranıza katıldım,
beni tanımak istersiniz diye düşündüm…
İsmim Orhan Zorlu, aslen İşkanaz, Kiraz köyündenim…
Rahmetli babamdan duyduğuma göre, onun büyük dedesi, bir kan davası yüzünden, Kondu’dan buraya göç etmek zorunda kalmış, bizde buralı olmuşuz…
Bize “Zehiroğlu” derler, küçükken bu lakaptan utanırdım ama, şimdi tam bana uygun olduğunu düşünüyor, ismimle gurur duyuyorum…
Belki ben bu ismi yüceltme konusunda başarısız oldum ama, sizin kız, tanıyan herkesin, sırf onları tanıdığı için gurur duydukları, üç güzel insan yetiştirmeyi başardı ve takdiri hak ediyor…
İstanbul Paşabahçe, gümüş suyunda, anamın hatta babamın, hiç istememesine rağmen, 1953 yılının, soğuk bir şubat gecesinde dünyaya gelmişim…
(ikiside yaşlıydı, annem 50 ye yakın, babam 50’nin üstündeydi ) utanmışlar, haklılar, o zamana göre, iki ihtiyar…
Benim benden 4-5 yaş büyük yeğenlerim var…
Hayatımın ilk ve en büyük travmasını, anne karnında geçirdiğim, ilk altı ayda yaşamışım dersem yalan olmaz, beni düşürmek için karnı iyice şişene kadar, denediği her türlü kocakarı ilacına karşı, tüm gücümle direndim, yediğini yemedim, daha o zamandan ellerimi kullanmayı öğrendim, kendi kordonuma tutundum, rahmetli ne yaptıysa beni düşüremedi, inat ettim dünyaya geldim…
İyimi yaptım bilmem, hikaye bittiğinde ona siz karar vereceksiniz…
Şarzım bitti, bunu gönderiyorum, isterseniz devam ederim
Saygı ve selamlar…
Orhan Zorlu
